زمانی که درباره امنیت یا امنیت اقتصادی صحبت میکنیم به معنای تعرض خاص به یک فعال اقتصادی نیست، بلکه وقتی آمار و اطلاعات اقتصادی به موقع و درست در اختیار فعالان اقتصادی قرار داده نشود و فضای کسب و کار و فضای اقتصادی برای یک تولیدکننده قابلیت پیش بینی نداشته باشد عملا یعنی امنیت اقتصادی وجود ندارد.
اگر دولت خواهان بسترسازی و ارتقای توان تولید است این موضوع را میبایست از طریق قابل پیش بینی کردن فضای اقتصادی که شامل کنترل تورم، حفظ ارزش پول ملی و قابل پیبش بینی بودن قیمت ارز خارجی است فراهم کند، از سوی دیگر هم با تصمیمات متنوع، مختلف و سیاست گذاریهای متناقض به ناامنی اقتصادی دامن نزند.
از طرف دیگر مفهوم مدیریت بازار، مداخله دولت در همه بازارها و قیمت گذاری در همه شئونات نیست، بلکه دولت باید این موارد را تعریف و کنترل شده کند، یعنی کسی که مایل به فعالیت و سرمایه گذاری درعرصه تولید است، در میان مدت یا بلند مدت بتواند وضعیت داراییها و فعالیت خود را پیش بینی کند و هم شرایط اقتصادی کشور را آنچنان با ثبات ببیند که با میل و رغبت وارد عرصه اقتصاد شود.
